Songtext zu 'Kinderen' von Frans Halsema

Kinderen leven zich uit in een land dat uit regen en
plassen en keien
bestaat
Als er een tak in een modderpoel drijft
Zien ze boten voorbij varen midden op straat
Met een hoop zand of een goot met wat modder, of grind
Zijn ze rijk
Want bij de put ontstaan echte rivieren
De stoep is een dijk
Ieder klein kind voelt zich rijk met een cent
Of bouwt in bed op een middag een tent van zijn laken
En met zijn kussen weet hij er een leeuw bij te maken
Wonderen iedere dag in het land van de mensen
Twintig jaar terug zag ik zelf in mijn bed
Nog een zeilschip dat 's nachts naar Amerika voer
Dwars door de wolken en vlak langs de maan
Met mijn opa voorop en ikzelf aan het roer
Waar bleef het jochie dat vuurstenen spaarde en hield
Van zoethout
Waarom ben ik niet meer bang en verlegen
Ben ik dan al oud
Toen hielden engelen naast mij de wacht
Nu zien m'n kinderen ze zelf in de nacht, op de
gordijnen
Ik, krijg het koud als ik denk dat dat eens, zal
verdwijnen
Jezus waarom worden kinderen ooit grote mensen